W latach 60. XIX wieku Bunsen i Kirchhoff odkryli, że linie Fraunhofera odpowiadają liniom widmowym emisji obserwowanym w laboratoryjnych źródłach światła. Stosując systematyczne obserwacje i szczegółowe badania spektralne, jako pierwsi ustalili powiązania między pierwiastkami chemicznymi i ich unikalnymi wzorcami spektralnymi.
Kto odkrył widmo emisji atomowej?
Systematyczne przypisywanie widm pierwiastkom chemicznym rozpoczęło się w latach 60. XIX wieku dzięki pracy niemieckich fizyków Roberta Bunsena i Gustava Kirchhoffa, którzy odkryli, że linie Fraunhofera odpowiadają obserwowanym liniom widma emisji w laboratoryjnych źródłach światła.
Kto odkrył emisję?
Ten proces nazywa się „emisją stymulowaną.” Albert Einstein po raz pierwszy poruszył możliwość emisji wymuszonej w artykule z 1917 roku, odwracając swoją uwagę rok wcześniej od ogólnej teorii względności do wzajemnego oddziaływania materii i promieniowania oraz tego, w jaki sposób można osiągnąć równowaga.
Jak dzisiaj wykorzystujemy widmo emisyjne?
Widmo emisji może być wykorzystane do określenia składu materiału, ponieważ jest różne dla każdego elementu układu okresowego. Jednym z przykładów jest spektroskopia astronomiczna: identyfikacja składu gwiazd poprzez analizę otrzymanego światła.
Dlaczego widmo emisji jest ważne?
Różne kolory światła wytwarzanego przez widma emisji różnych elementów umożliwiają ich identyfikację. … Tak więc pierwiastki można zidentyfikować na podstawie kolorów wytwarzanych przez ich atomy, gdy energia (przez ogrzewanie lub prąd elektryczny) jest używana do ujawnienia ich odcisków palców.
