Benjamin Rush, Benjamin Franklin i kilku przywódców kwakrów po raz pierwszy ustanowili odosobnienie w więzieniu przy Walnut Street w Filadelfii pod koniec XVIII wieku, wierząc, że całkowita izolacja i milczenie doprowadzą do pokuty (stąd ukuto termin „zakład penitencjarny”).
Jaka jest historia odosobnienia?
Praktyka odosobnienia ma swoje początki w XIX wieku, kiedy kwakrzy w Pensylwanii stosowali tę metodę jako substytut publicznych kar. Badania nad możliwymi psychologicznymi i fizjologicznymi skutkami odosobnienia sięgają lat 30. XIX wieku.
Czy kwakrzy wymyślili odosobnienie?
Kwakom często przypisuje się wynalezienie odosobnienia … Ale historia odnotowuje, że pierwsze więzienie w USA w całości zbudowane w celu odosobnienia – pierwszy „supermaks” – został w dużej mierze zaprojektowany i obsługiwany pod przewodnictwem kwakrów.
Jak najdłużej ktoś przebywał w odosobnieniu?
Każdego ranka przez prawie 44 lata Albert Woodfox budził się w swojej betonowej celi o wymiarach 6 stóp na 9 stóp i przygotowywał się na nadchodzący dzień. Był najdłużej przebywającym w Ameryce więźniem w odosobnieniu i każdy dzień rozciągał się przed nim identycznie jak poprzedni.
Po co stworzono izolatkę?
Pojęcie kontrolowania więźniów przez izolowanie ich zostało po raz pierwszy opracowane pod koniec XVIII wieku przez kwakierskich reformatorów więziennych, którzy postrzegali to jako humanitarny sposób pomagania złoczyńcom w uświadomieniu sobie błędów ich postępowania.
