Przypuszcza się, że w wodzie morskiej powstały żelazne opaski w wyniku produkcji tlenu przez fotosyntetyczne cyjanobakterie. Tlen w połączeniu z rozpuszczonym żelazem w ziemskich oceanach tworzy nierozpuszczalne tlenki żelaza, które wytrącają się, tworząc cienką warstwę na dnie oceanu.
Gdzie w Australii występują pasmowe formacje żelaza?
Wstęgowe formacje żelaza w prowincji Hamersley w regionie Pilbara w Australii Zachodniej, są najgrubszymi i najbardziej rozległymi tego typu skałami na świecie.
Kiedy pojawiły się pasmowe formacje żelaza?
W skałach proterozoicznych występują formacje żelazne, których wiek wynosi od 1,8 do 2,5 miliarda lat. Składają się z naprzemiennych warstw materiału bogatego w żelazo (zwykle magnetytu) i krzemionki (czert).
Z czego wykonane są żelazne formacje opaskowe?
Pąsowe formacje żelaza to osadowe formacje skalne z naprzemiennymi warstwami bogatymi w krzemionkę i bogatymi w żelazo, które zazwyczaj składają się z tlenki żelaza (hematyt i magnetyt), bogate w żelazo węglany(syderyt i ankeryt) i/lub krzemiany bogate w żelazo (np. minnesotait i greenalit).
Jakie są dowody na formacje żelazne?
W latach sześćdziesiątych Preston Cloud, profesor geologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, zainteresował się szczególnym rodzajem skały, znanym jako formacja żelazna (ang. Banded Iron Formation, BIF). Stanowią ważne źródło żelaza do produkcji samochodów i dostarczają dowodów na brak tlenu na wczesnej Ziemi
