Rozwiązania inżynieryjne obejmują bariery i ściany oporowe, rury drenażowe, tarasy na zboczu w celu zmniejszenia stromości wykopów oraz natychmiastową odnowę roślinną. Skalne upadki można kontrolować lub eliminować za pomocą śrub do skał, kabli i ekranów, a także przez cofanie zboczy do mniejszych spadków.
Co powoduje soliflukcję?
Przyczyny soliflukcji
Aktywną soliflukcję można zainicjować przez powtarzające się cykle zamrażania-rozmrażania, przyciąganie grawitacyjne Ziemi, spływanie gruzu i osuwiska, tworzenie się lodu kryształy, wilgotne gleby i regolit po ulewnych deszczach i roztopach śniegu, erupcjach wulkanów, odsłoniętej glebie i trzęsieniach ziemi.
Jakie są cztery sposoby zapobiegania ruchom masowym?
Kontrola ruchu masowego musi mieć przede wszystkim charakter prewencyjny: np. mapowanie stref wrażliwych, sporządzanie planu zagospodarowania terenu, zakaz prac budowlanych lub jakichkolwiek modyfikacji skarp oraz ochrona w formie lasów zagajnikowych.
Gdzie jest najbardziej prawdopodobne wystąpienie soliflukcji?
Szczególnym rodzajem pełzania jest soliflukcja. Solifluction ma miejsce w obszarach, na których występuje wieczna zmarzlina W Ameryce Północnej są to zazwyczaj obszary Alaski lub północnej Kanady. Górna warstwa wiecznej zmarzliny topi się wiosną i latem, nasycając ziemię wodą.
Jakie są skutki soliflukcji?
Z większą ulgą, nasycenie gleby zwykle zmniejsza się, gdy woda spływa w dół zbocza w postaci spływu (Walker, 1986). Uwarstwione i wielowarstwowe osady stokowe w pasmie Colorado Front Range przypisuje się soliflukcji (Voelkel et al., 2011). Takie osady wpłyną na ruch wody i rozwój gleb
