Samoleczenie jest wysoce regulowane w wielu świecie, a wiele klas leków jest dostępnych do podawania wyłącznie na receptę przez licencjonowany personel medyczny. Bezpieczeństwo, porządek społeczny, komercjalizacja i religia były historycznie jednymi z dominujących czynników, które prowadzą do takiego zakazu.
Co liczy się jako samoleczenie?
Termin samoleczenia odnosi się do prób radzenia sobie z depresją, bólem (fizycznym lub emocjonalnym) lub intensywnymi emocjami za pomocą narkotyków (na receptę lub nie), alkoholu, oraz inne substancje i bez konsultacji z lekarzem. Nie musisz być zdiagnozowany ze stanem medycznym, aby samoleczyć.
Czy samoleczenie jest bezpieczne?
Potencjalne zagrożenia związane z samoleczeniem obejmują: nieprawidłową samodiagnozę, opóźnienia w zasięgnięciu porady lekarskiej w razie potrzeby, rzadkie, ale poważne reakcje niepożądane, niebezpieczne interakcje leków, nieprawidłowy sposób podawania, nieprawidłowe dawkowanie, niewłaściwy dobór terapii, maskowanie ciężkiej choroby i ryzyka …
Ile osób w USA stosuje samoleczenie?
Wyniki ankiety wykazały również, że więcej niż cztery na pięć dorosłych (82%) zazwyczaj samoleczenia różnych schorzeń, których doświadczyli w ciągu ostatniego roku, które mogą być leczone lub złagodzony przez leki bez recepty, z których najczęstsze to przeziębienia (56%), kaszel (37%) i sezonowe alergie (29%).
Jakie są konsekwencje samoleczenia?
Samoleczenie może prowadzić do uzależnienia od narkotyków, alergii, przyzwyczajenia, pogorszenia dolegliwości, nieprawidłowej diagnozy i dawkowania, a nawet niepełnosprawności i przedwczesnej śmierci. To jest powód, dla którego ludzie muszą za wszelką cenę unikać samoleczenia.
