: status bycia jednostką lub szczególną naturą: indywidualność, specyficzność, konkretnie: co sprawia, że coś jest ostateczną rzeczywistością różną od wszystkich innych - porównaj sens dosłowności 2.
Czym jest haecceity w filozofii?
Haecceity (/hɛkˈsiːɪti, hiːk-/; z łac. haecceitas, co tłumaczy się jako „toskość”) to termin ze średniowiecznej filozofii scholastycznej, ukuty po raz pierwszy przez zwolenników Dunsa Szkota w celu określenia koncepcji, którą on wydaje się mieć pochodzenie: nieredukowalna determinacja rzeczy, która czyni z niej tę szczególną rzecz
Jak używać słowa Haecceity w zdaniu?
' „Jest haecceity, isness, stała rezerwa, to jest jedna rzecz: świat. ' ' Haecceity rzeczy sprawia, że ta konkretna rzecz jest tym, czym jest konkretna.
Co to jest taness?
1: warunek bycia istniejącą rzeczą niezależnie od wszystkiego, co można o niej wiedzieć lub powiedzieć. 2: podobieństwo lub powinowactwo z jednym z członków i zwykle drugim z metafory pary lub serii … wydobywa tosamość tamtego lub tosamość tego – K. D. Burke.
Co oznacza jednogłosowość?
Rzecz. jednoznaczność (policzalna i niepoliczalna, jednoznaczność w liczbie mnogiej) Stan lub istota jednoznaczności. cytaty ▼ (filozofia) Idea, że słowa opisujące właściwości Boga oznaczają to samo, co wtedy, gdy odnoszą się do ludzi lub rzeczy.
