Inspekcja penetracyjna barwnika (DPI) jest szeroko stosowana do wykrywania wad powierzchniowych skuteczna metoda stosowana do lokalizowania defektów powierzchniowych, takich jak pęknięcia, porowatość, zakładki, szwy i inne nieciągłości powierzchni.
Jaka jest zasada testu penetracyjnego?
Zasada testowania płynnych penetrantów polega na tym, że ciekły penetrant jest wciągany do pęknięcia powierzchniowego poprzez działanie kapilarne, a następnie usuwany jest nadmiar powierzchniowego penetrantu; wywoływacz (zwykle suchy proszek) jest następnie nakładany na powierzchnię, aby wyciągnąć penetrant w pęknięciu i uzyskać oznaczenie powierzchni.
Jakie są zalety i ograniczenia kontroli penetrantem barwnikowym?
Główne zalety DPI to szybkość testu i niski koszt. Wady obejmują wykrywanie tylko skaz powierzchniowych, podrażnienia skóry, a inspekcja powinna odbywać się na gładkiej, czystej powierzchni, z której można usunąć nadmiar penetrantu przed wywołaniem.
Jaka jest różnica między penetrantem w płynie a penetrantem barwnikowym?
W przypadku penetranta barwnika sam płynny penetrant jest materiałem wskazującym. Materiał objęty badaniem magnetycznym musi być namagnesowany, natomiast techniki penetracji cieczy mogą być stosowane w przypadku szerszej gamy materiałów.
Do czego służy penetrant barwnikowy?
Inspekcja penetracyjna barwnika (DPI) jest szeroko stosowana do wykrywania wad powierzchniowych. Ta nieniszcząca technika testowania, znana również jako inspekcja płynnym penetrantem (LPI), jest opłacalną metodą stosowaną do lokalizowania wad powierzchniowych, takich jak pęknięcia, porowatość, zakładki, szwy i inne nieciągłości powierzchni.
