Umlaut w niemieckim Został nazwany przez językoznawcę Jacoba Grimma, jednego z braci Grimm. Jego „dźwięk wokół” opisuje proces zmiany dźwięku, w którym na dźwięk samogłoski wpływa inna samogłoska występująca po nim w słowie.
Czy umlauty są niemieckie?
Niemiecki ma trzy dodatkowe samogłoski: ä, ö i ü. Niemieckie słowo oznaczające te ciekawe podwójne kropki nad samogłoskami to Umlaut (oom-lout) (umlaut). Umlauty nieznacznie zmieniają brzmienie samogłosek a, o i u, jak opisano w tej tabeli.
Kto odkrył umlaut?
Jacob Grimm był nie tylko kolekcjonerem baśni (wraz ze swoim bratem Wilhelmem), ale także jednym z najsłynniejszych językoznawców. W 1819 opisał proces zmiany dźwięku, który wpłynął na historyczny rozwój języka niemieckiego. Nazwał to umlaut od um (wokół) + laut (dźwięk). 2.
Kiedy zaczęto używać języka niemieckiego dla umlaut?
Odbywało się to oddzielnie w różnych językach germańskich, począwszy około 450 lub 500 i dotyczyło wszystkich wczesnych języków z wyjątkiem gotyku. Przykładem wynikowej przemiany samogłosek jest angielska liczba mnoga stopa ~ stopy (od proto-germańskiego fōts, l.mn.
W jakim języku używa się umlautów?
Przegłos jest często traktowany jako dwie kropki nad literami, zwykle samogłoskami, w języku niemieckim. Słowo umlaut w rzeczywistości oznacza jednak nie tylko same znaki. Może również odnosić się do procesu, w którym samogłoska przesunęła się w przeszłości.
