Filioque zostało włączone do Credo jako antyariański dodatek przez Trzeci Sobór Toledo (589), na którym król Reccared I i niektórzy arianie w jego wizygotyckim Królestwo nawrócone na ortodoksyjne, katolickie chrześcijaństwo.
Kto odrzucił klauzulę filioque?
Filioque wszedł w spór w 867, kiedy Fotius formalnie odrzucił twierdzenia papieża i przytoczył filioque jako dowód, że Rzym miał zwyczaj przekraczania właściwych granic nie tylko w sprawach dyscypliny kościelnej, ale także teologii. Zwołano sobór, w którym uczestniczyło ponad tysiąc duchownych.
Kiedy i syn został dodany do Credo Nicejskiego?
Tak zwana klauzula Filioque (łac. filioque, „i syn”), wstawiana po słowach „Duch Święty […], który pochodzi od Ojca”, była stopniowo wprowadzana jako część wyznania wiary na Zachodzie. kościół, początek VI w. Prawdopodobnie został ostatecznie zaakceptowany przez papiestwo w XI wieku.
Co to jest klauzula filioque Dlaczego jest to ważne?
Filioque, (łac. „i od Syna”), wyrażenie dodane do tekstu chrześcijańskiego wyznania wiary przez Kościół zachodni w średniowieczu i uważane za jedną z głównych przyczyn schizmy między kościołem wschodnim i zachodnim. Zobacz Credo Nicejskie.
Dlaczego prawosławni odrzucają Filioque?
Pod naciskiem Filioque, przedstawiciele prawosławni mówią, że Zachód wydaje się odrzucać monarchię Ojca i Ojca jako główne źródło Trójcy Co rzeczywiście byłoby herezją Modalizm (który stwierdza istotę Boga, a nie Ojca jest pochodzeniem Ojca, Syna i Ducha Świętego).