W rozszerzeniu, życie eudaimona jest poświęcone rozwijaniu doskonałości bycia człowiekiem Dla Arystotelesa oznaczało to praktykowanie cnót takich jak odwaga, mądrość, dobry humor, umiar, życzliwość, i więcej. Dzisiaj, kiedy myślimy o kwitnącej osobie, nie zawsze przychodzi nam na myśl cnota.
Dlaczego eudaimonia jest dobra?
Dla Arystotelesa eudaimonia jest najwyższym dobrem ludzkim, jedynym ludzkim dobrem, które jest pożądane ze względu na siebie (jako cel sam w sobie), a nie ze względu na coś inaczej (jako środek do jakiegoś innego celu). …
Na czym skupia się eudaimonia?
Eudaimonia koncentruje się na aspektie szczęścia „czynieniu dobra” Definicja eudajmonii Arystotelesa skupia się na „dążeniu do cnoty, doskonałości i tego, co w nas najlepsze” (Huta i Waterman, 2014; s.1426). Arystoteles wierzył, że szczęście pochodzi z życia zgodnego z cnotami (Hursthouse, 1999).
Jak zdobyć szczęście w eudajmonii?
- Sześć „filarów” eudajmońskiego szczęścia.
- Rozwiń uważne podejście do siebie (i świata)
- Zaakceptuj siebie (całe siebie)
- Żyj życiem nastawionym na cel.
- Zainwestuj w doskonalenie umiejętności.
- Pielęgnuj pozytywne relacje.
Dlaczego cnota jest niezbędna dla eudajmonii według Arystotelesa?
Wierzył, że kluczem do szczęścia jest praktykowanie cnoty, ponieważ cnota jest zgodna z ludzkim rozumem. Arystoteles stwierdził, że możemy osiągnąć mniejsze stany szczęścia poprzez pieniądze, władzę lub sławę, ale eudaimonia (ostateczne szczęście) można osiągnąć tylko poprzez praktykowanie cnoty.
