Co to jest? Pochodzące z greckich słów oznaczających „te same głosy”, wszystkie głosy w utworze muzycznym koncentrują się na graniu lub wspieraniu „tej samej” melodii. Ten rodzaj faktury jest zdecydowanie najczęstszy w dzisiejszej muzyce; prawie cała muzyka, którą można by usłyszeć w radiu, zostałaby uznana za homofoniczną
Czy muzyka jest w dużej mierze homofoniczna?
Główna charakterystyka. Muzyka klasyczna ma lżejszą, wyraźniejszą fakturę niż muzyka barokowa i jest mniej złożona. Jest to głównie homofoniczna-melodia ponad akompaniamentem akordowym (ale kontrapunkt bynajmniej nie jest zapomniany, zwłaszcza w dalszej części okresu).
Skąd wiesz, że muzyka jest homofoniczna?
Homofoniczna tekstura odnosi się do muzyki, w której jest wiele nut naraz, ale wszystkie poruszają się w tym samym rytmie. Muzyka homofoniczna ma jedną wyraźną linię melodyczną, część, która przyciąga twoją uwagę, a wszystkie inne części zapewniają akompaniament.
Jakie utwory mają homofoniczne tekstury?
Homofonia
- Klasyczna szmata Scott Joplin, taka jak „Maple Leaf Rag” lub „The Entertainer”
- Sekcja „Marsz dyplomowy” Edwarda Elgara „Pompa i Okoliczności nr 1”
- „Marsz Toreadorów” z Carmen Bizeta.
- Nie. 1 („Granada”) z Suite Espanola Albeniza na gitarę.
Jaki jest przykład tekstury homofonicznej?
Tekstura homofoniczna to ta, w której mamy wiele głosów, ale w której dominuje jedna melodia. … Na przykład w wielu hymnach nasze ucho przyciąga górna linia chóru, melodia, podczas gdy wszystkie inne partie mają różne nuty, ale ten sam rytm.
