skiffle, styl muzyki grany na podstawowych instrumentach, po raz pierwszy spopularyzowany w Stanach Zjednoczonych w latach dwudziestych, ale przywrócony przez brytyjskich muzyków w połowie lat pięćdziesiątych.
Skąd wziął się termin skiffle?
Słowo skiffle to niewiadomego pochodzenia. Prawdopodobnie pochodzi od amerykańskiego slangu z lat 20. XX wieku, oznaczającego „muzykę jazzową graną na improwizowanych instrumentach”. Słowo skiffle stało się popularne w brytyjskim angielskim około 1957 roku.
Jak długo trwał skiff?
Boom skiffle trwał najwyżej trzy lub cztery lata Najzagorzalsi muzycy przeszli do rytmu i bluesa i rock'n'rolla, które były bardziej wymagające, wzmocnione i, co najważniejsze dla młodych mężczyzn, seksowniejsza.(Zaimponowanie dziewczynie jest o wiele łatwiejsze dzięki gitarze elektrycznej niż tarce i naparstkom.)
Co oznacza skiffle w Wielkiej Brytanii?
: Amerykańska muzyka jazzowa lub folkowa grana w całości lub w części na niestandardowych instrumentach (takich jak dzbanki, tace czy harfy żydowskie) oraz: pochodna forma muzyki dawniej popularna w Wielkiej Brytanii, zawierająca wokale z prosty akompaniament instrumentalny.
Jak brzmiała muzyka skiffle?
Popularne w Wielkiej Brytanii w latach 50. muzyczne szaleństwo było pod silnym wpływem starej amerykańskiej muzyki bluesowej i dzbankowej, często granej na improwizowanych instrumentach. Brzmiało to jak brytyjski kuzyn amerykańskiego rockabilly „Przed skiffem wielu brytyjskich piosenkarzy pop było śpiewakami”, mówi Billy Bragg The Post.