Chów wsobny zwiększa ryzyko zaburzeń recesywnych genów Otrzymują jedną kopię genu od każdego rodzica Zwierzęta, które są blisko spokrewnione, mają większe prawdopodobieństwo posiadania kopii tego samego genu recesywnego. Zwiększa to ryzyko, że oboje przekażą kopię genu swojemu potomstwu.
Dlaczego mutacje występują w hodowli wsobnej?
Dzięki chowu wsobnemu osobniki jeszcze bardziej zmniejszają zmienność genetyczną poprzez zwiększenie homozygotyczności w genomach ich potomstwa Tak więc prawdopodobieństwo parowania szkodliwych alleli recesywnych jest znacznie wyższe w przypadku małej chowu wsobnego populacji niż w większej populacji chowu wsobnego.
Jak chów wsobny wpływa na DNA?
Kiedy dochodzi do chowu wsobnego i dwie blisko spokrewnione osoby mają dzieci, te dzieci prawdopodobnie będą miały mniejszą różnorodność w swoim DNA. Co oznacza, że te wsobne dzieci miałyby mniej typów alleli MHC (lub mniej kluczy). Mając mniej typów alleli MHC, mogą wykryć mniej rodzajów obcego materiału (lub zamków).
Czy mutacje genetyczne są wynikiem chowu wsobnego?
Według niektórych szacunków, ty i ja nosimy około jednej silnie szkodliwej ukrytej mutacji. Gdy są homozygotyczne, mutacje te zmniejszają dopasowanie; chów wsobny będzie zatem prowadzić do depresji wsobnej, gdy dochodzi do ekspresji homozygotycznych mutacji. Jednak chów wsobny nie jest zły, a wiele organizmów ma zwyczaj chowu wsobnego.
Jak chów wsobny wpływa na dryf genetyczny?
Podobnie jak w przypadku przeciętnego chowu wsobnego, dryf genetyczny jest odwrotnie skorelowany z Ne W konsekwencji małe populacje wylęgarni mogą powodować losowe zmiany w częstotliwość genu. Ostatecznym efektem małego Ne jest utrata alleli poprzez dryf genetyczny. Rzadkie allele będą łatwiej gubione, ale pospolite allele również mogą zostać utracone.
