Znormalizowaną funkcją falową jest zatem: Przykład 1: Cząstka jest reprezentowana przez funkcję falową: gdzie A, ω i a są stałymi rzeczywistymi. Należy określić stałą A. Przykład 3: Normalizuj funkcję falową ψ=Aei(ωt-kx), gdzie A, k i ω są rzeczywistymi dodatnimi stałymi.
Jak obliczyć stałą normalizacji?
Znajdź stałą normalizacji
- 1=∫∞−∞N2ei2px/ℏx2+a2dx.
- =∫∞−∞N2ei2patan(u)/ℏa2tan2(u)+a2asec2(u)du.
- =∫∞−∞N2ei2patan(u)/ℏadu.
Co to jest normalizacja funkcji falowej?
Zasadniczo, normalizacja funkcji falowej oznacza znalezienie dokładnej postaci, która zapewnia, że prawdopodobieństwo znalezienia cząstki w przestrzeni jest równe 1 (to znaczy, że będzie znaleźć gdzieś); ogólnie oznacza to rozwiązanie dla pewnej stałej, z zastrzeżeniem powyższego ograniczenia, że prawdopodobieństwo jest równe 1.
Jaka jest wartość stałej normalizacji?
Stała, przez którą mnoży się wielomian, więc jej wartość w 1 wynosi 1 jest stałą normalizującą. w odniesieniu do jakiegoś produktu wewnętrznego. Stała 1/√2 jest używana do ustalenia funkcji hiperbolicznych cosh i sinh na podstawie długości sąsiednich i przeciwległych boków trójkąta hiperbolicznego.
Jak obliczyć współczynnik normalizacji?
Więc 1/ jest współczynnikiem normalizacji, którego należy użyć, aby suma logów była równa 0. Zatem, ponieważ =2X /N, następnie =2Średniaz Log2(Stosunki), więc Współczynnik Normalizacji jest odwrotnością 2Średniaz theLog2(Współczynniki), które są mnożone przez każdy współczynnik (nie Log2(Ratio)).
