Wiele zębów nadliczbowych występuje rzadko u osób bez innych powiązanych chorób lub zespołów. Stany powszechnie związane ze zwiększoną częstością występowania zębów nadliczbowych obejmują rozszczep wargi i podniebienia, dysplazję obojczykowo-czaszkową dysplazję obojczykowo-czaszkową Dyostoza obojczykowo-czaszkowa to ogólny stan szkieletu nazwany tak od deformacji obojczyka i czaszki. które ludzie z tym często mają. U osób z tą chorobą zwykle występuje bezbolesny obrzęk okolicy obojczyków w wieku 2–3 lat. https://en.wikipedia.org › wiki › Cleidocranial_dysostosis
Dyzostoza obojczykowo-czaszkowa – Wikipedia
(rys.1) oraz zespół Gardnera Zespół Gardnera Zespół Gardnera składa się z polipów gruczolakowatych przewodu pokarmowego, guzów desmoidalnych, kostniaków, torbieli naskórkowych, tłuszczaków, nieprawidłowości zębowych i raka okołobrodawkowego. https://en.wikipedia.org › wiki › Zespół_Gardnera
Zespół Gardnera – Wikipedia
Jaka jest przyczyna nadliczbowych zębów?
Przyczyny powstawania zębów nadliczbowych są niepewne, chociaż czynniki, które mogą przyczynić się do ich pojawienia się to genetyka, nadaktywność blaszki zębowej (komórki inicjujące rozwój zębów), procesy chorobowe, i atawizm (ponowne pojawienie się cechy, która nie jest już powszechna z powodu ewolucji).
Jaki jest najczęstszy typ zęba nadliczbowego?
Stożkowy, mały ząb w kształcie kołka, jest najczęstszym nadliczbem występującym w uzębieniu stałym i zwykle występuje między siekaczami centralnymi szczęki jako mesiodens.
Co to jest paramolar?
Paramolar jest nadliczbowym trzonowcem, zwykle małym i prymitywnym, najczęściej położonym policzkowo lub podniebiennie w stosunku do jednego z trzonowców szczęki. Paramolar jest anomalią rozwojową i twierdzi się, że wynika z kombinacji czynników genetycznych i środowiskowych.
Czy istnieje rzeczywisty wzrost częstości występowania zębów nadliczbowych?
[14] Zęby nadliczbowe zostały zgłoszone zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym; jednak częstsze występowanie tej anomalii jest odnotowywane w uzębieniu stałym Tak więc częstość występowania w uzębieniu stałym waha się od 0,5 do 3,8% w porównaniu z częstością 0,3–0,6% w uzębieniu mlecznym.
