W codziennych rozmowach ambiwalencja jest często używana jako synonim niezdecydowania lub obojętności. … Ponieważ ambiwalencja jest w życiu nieunikniona, brak umiejętności rozpoznawania i doświadczania skłania ludzi do używania problematycznych psychologicznych mechanizmów obronnych. Ambiwalencja odgrywa ważną rolę w romantycznych związkach
Czy ambiwalencja to dobra rzecz?
Czy jesteśmy tego świadomi, czy nie, większość z nas postrzega ambiwalencję jako sposób myślenia, którego należy unikać. Dziesięciolecia badań wykazały, że utrzymywanie zarówno negatywnego, jak i pozytywnego nastawienia do czegoś sprawia, że czujemy się nieswojo i niespokojnie. Najczęściej ambiwalencja jest uważana za słabość, która powoduje niepotrzebny konflikt
Jaka jest funkcja ambiwalencji?
Ambiwalencja to stan jednoczesnego występowania sprzecznych reakcji, przekonań lub uczuć wobec jakiegoś obiektu Innymi słowy, ambiwalencja to doświadczenie posiadania postawy wobec kogoś lub czegoś, co zawiera zarówno pozytywnie, jak i ujemnie wartościowane składniki.
Dlaczego mamy ambiwalencję?
Więc skąd się bierze ambiwalencja? Wielu psychologów i socjologów donosi, że pewne cechy osobowości są zwykle związane z postawą ambiwalentną, takie jak obsesyjno-kompulsywne tendencje, niezdrowe psychologiczne style obronne (takie jak rozszczepienie) i nierozwinięte umiejętności rozwiązywania problemów
Jak ambiwalencja uniemożliwia skuteczne podejmowanie decyzji?
Ambiwalencja powoduje intensywny stres.
Niektórzy ambiwalentni ludzie nie są w stanie szybko lub łatwo podejmować decyzji. Mogą czuć się pod presją, aby podjąć „doskonałą” decyzję w każdych okolicznościach lub okazywać równy szacunek każdej możliwej opinii w danej sprawie.
