Uporczywe lub źle leczone zaparcia mogą prowadzić do powikłań, takich jak: hemoroidy, zaklinowanie kału, zaklinowanie kału z fałszywym przelewem, nietrzymanie moczu, niedrożność ujścia pęcherza moczowego, infekcja dróg moczowych, krwawienie z odbytu, ogólne osłabienie i zaburzenia psychiczne.
Dlaczego zaparcia powinny być traktowane priorytetowo?
Zaparcie może powodować wzdęcie brzucha i dyskomfort oraz zmniejszyć tolerancję na żywienie dojelitowe. Może upośledzać czynność oddechową i wiąże się z gorszymi wynikami leczenia, w tym wydłużeniem pobytu na OIT i przedłużoną wentylacją mechaniczną.
Dlaczego zaparcia powinny być traktowane priorytetowo u osób starszych?
Leczenie zaparć u osób starszych
Celem postępowania w przypadku przewlekłych zaparć u osób starszych jest przywrócenie normalnych nawyków jelitowych i zapewnienie odpływu miękkiego, uformowanego stolca co najmniej trzy razy w tygodniu, bez wysiłku i aby poprawić jakość życia przy minimalnych skutkach ubocznych.
Co jest konieczne, aby zdiagnozować zaparcia?
Szczegółowy wywiad, dziennik stolca, Cyfrowe Badanie Odbytnicy i Badanie Pasażu Okrężniczego to ważne wstępne kroki w diagnostyce. Manometria anorektalna i test wypchnięcia balonu są przydatne w diagnostyce dyssynergicznej defekacji.
Dlaczego historia zaparć jest ważna u pacjentów kardiologicznych?
Zaparcie jest związane ze zdarzeniami sercowo-naczyniowymi. Zmiany w mikroflorze jelitowej spowodowane zaparciami mogą wywoływać miażdżycę tętnic, wzrost ciśnienia krwi i zdarzenia sercowo-naczyniowe. Zaparcia rosną z wiekiem i często współistnieją z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.
