Tomsic wyjaśnia, że obecnie w rezonansach magnetycznych nadprzewodniki niobowo-tytanowe są chłodzone w kąpieli z ciekłym helem Ciekły hel pomaga zapobiegać wygaszaniu magnesu, gdy temperatura magnesu wzrasta z powodu miejscowego przegrzania i może spowodować uszkodzenie. Niektóre urządzenia MRI doświadczają tego problemu częściej niż inne.
Dlaczego magnes nadprzewodzący jest używany w rezonansie magnetycznym?
Nadprzewodzące magnesy MRI wykorzystują cewkę w kształcie solenoidu wykonaną ze stopów takich jak niob/tytan lub niob/cyna otoczona miedzią. Stopy te mają właściwość zerowej odporności na prąd elektryczny po schłodzeniu do około 10 kelwinów. Cewka jest utrzymywana poniżej tej temperatury za pomocą ciekłego helu.
Jak wykorzystywane są nadprzewodniki?
Materiały nadprzewodzące zostały użyte eksperymentalnie, aby przyspieszyć połączenia między chipami komputerowymi, a cewki nadprzewodzące umożliwiają działanie bardzo silnych elektromagnesów w niektórych metodach obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (MRI). maszyny używane przez lekarzy do badania tkanek miękkich wewnątrz pacjentów.
Dlaczego najpopularniejsze systemy MRI mają nadprzewodnictwo?
Większość systemów MRI wykorzystuje magnesy nadprzewodzące. Główną zaletą jest to, że magnes nadprzewodzący jest w stanie wytworzyć znacznie silniejsze i stabilne pole magnetyczne niż pozostałe dwa typy (rezystancyjne i trwałe) omówione poniżej.
Z czego wykonane są nadprzewodniki MRI?
Części nadprzewodzące większości obecnych magnesów składają się z niobu-tytanu. Ten materiał ma krytyczną temperaturę 10 kelwinów i może nadprzewodzić przy około 15 teslach.
