Kiedy należy użyć chwilowej próbki czasu? Gdy zachowanie, na które patrzysz, nie jest łatwo policzone, możesz zmierzyć zachowanie, licząc liczbę przedziałów czasowych, w których dane zachowanie wystąpiło.
Do czego służy chwilowe próbkowanie czasu?
Próbkowanie czasu chwilowego to strategia nagrywania interwałowego, polegająca na obserwowaniu, czy zachowanie występuje lub nie występuje w określonych okresach czasu. Obserwator wyszukuje i rejestruje, czy zachowanie występuje, czy nie występuje na samym końcu interwału.
Do jakiego rodzaju zachowania najlepiej nadaje się próbkowanie w czasie chwilowym?
Próbkowanie chwilowego czasu pozwala na mniej inwazyjny sposób zbierania danych, który daje pewną liczbę interwałów, podczas których występuje zachowanie. Przykład: W przypadku ucznia, z którym pracowaliśmy, użyliśmy chwilowego próbkowania czasu, aby śledzić zachowanie podczas zadania.
Jaki jest przykład chwilowego próbkowania czasu?
W próbkowaniu chwilowym obserwator zaznacza, czy zachowanie miało miejsce w momencie zakończenia interwału (Cooper, Heron i Heward, 2007). Przykłady: Profesor chce zmierzyć, jak często jeden z uczniów zasypia podczas wykładu.
Jaka jest różnica między chwilowym próbkowaniem czasu a interwałem częściowym?
W zapisie z częściowym interwałem zaznaczasz, czy zachowanie wystąpiło przynajmniej raz podczas krótkiego interwału obserwacji. W chwilowym próbkowaniu czasu, natychmiast patrzysz w górę we wcześniej wyznaczonych punktach i zauważasz, czy zachowanie występuje dokładnie w tym momencie.
