To jedyne pozostałości muru oporowego otaczającego Wzgórze Świątynne, miejsce Pierwszej i Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, uważanej przez starożytnych Żydów za wyjątkowo święte. Pierwsza Świątynia została zniszczona przez Babilończyków w latach 587-586 pne, a Druga Świątynia została zniszczona przez Rzymian w 70 roku.
Kto zniszczył Drugą Świątynię i dlaczego?
Podobnie jak Babilończycy zniszczyli Pierwszą Świątynię, Rzymianie zniszczyli Drugą Świątynię i Jerozolimę w ok. roku. 70 n.e. jako odwet za trwającą rewoltę żydowską. Druga Świątynia przetrwała łącznie 585 lat (516 p.n.e. do ok. 70 n.e.).
Kto odbudował Drugą Świątynię w Jerozolimie?
Główne znaczenie miała odbudowa Drugiej Świątyni rozpoczęta przez Heroda Wielkiego, króla (37 p.n.e.–4. n.e.) Judei. Budowa rozpoczęła się w 20 pne i trwała 46 lat.
Co się stało po zniszczeniu Drugiej Świątyni?
Chociaż Świątynia została zniszczona, a Jerozolima doszczętnie spalona, Żydzi i judaizm przetrwali spotkanie z Rzymem. Najwyższy organ ustawodawczy i sądowniczy, Sanhedryn (następca Knesetu Hagedolah) został ponownie zebrany w Jawne (70 n.e.), a później w Tyberiadzie.
Co pozostało z Drugiej Świątyni w Jerozolimie?
Istnieją znaczące pozostałości archeologiczne z okresu Drugiej Świątyni, w tym grobowce Doliny Kidron, Ściana Płaczu, Łuk Robinsona, dzielnica mieszkalna Heroda, liczne inne grobowce i mury.
