Test pozostałości po zapłonie / popiołu siarczanowego wykorzystuje procedurę pomiaru ilości pozostałości substancji nie ulatniających się z próbki, gdy próbka jest zapalana w obecności kwasu siarkowego, zgodnie z zgodnie z procedurą opisaną poniżej.
Jak nagromadzić zapłon?
Po schłodzeniu zwilż pozostałość niewielką ilością (zwykle 1 ml) kwasu siarkowego, podgrzewaj delikatnie, aż białe opary nie będą już wydzielać i podpal przy 600 ± 50ºC aż pozostałość zostanie całkowicie spalona. Upewnij się, że podczas procedury nie powstają płomienie.
Dlaczego używamy h2so4 w pozostałościach po zapłonie?
Są one określane grawimetrycznie i zbiorczo określane jako popiół lub czasami określane jako pozostałość po zapłonie. W przypadku niektórych materiałów przed ogrzewaniem dodaje się kwas siarkowy, aby ułatwić niszczenie materii organicznej i utrwalić niektóre metale jako ich sole siarczanowe, aby zapobiec ulatnianiu się
Jak zredukować pozostałości w moim zapłonie?
Podgrzewać, najpierw delikatnie, w możliwie najniższej temperaturze, aż substancja zostanie dokładnie zwęglona, schłodzić, a następnie, o ile nie określono inaczej w indywidualnej monografii, zwilżyć pozostałość niewielka ilość (zwykle 1 ml) kwasu siarkowego.
Co należy zrobić, jeśli ilość tak otrzymanej pozostałości przekracza limit określony w indywidualnej monografii?
O ile nie określono inaczej, jeśli ilość tak otrzymanej pozostałości przekracza limit określony w indywidualnej monografii, powtórzyć zwilżanie kwasem siarkowym, ogrzewanie i zapłon jak poprzednio, stosując 30-minutowy okres zapłonu, dopóki dwa kolejne ważenia pozostałości nie różnią się o więcej niż 0.5 mg lub do …
