Według Starego Testamentu, małżeństwo lewiratu jest prawem w Księdze Powtórzonego Prawa 25:5-10 surowo wymagającym od lewira spełnienia obowiązku poślubienia bezdzietnej wdowy po swoim bracie. Wdowy Tamar i Rut są prawdopodobnie postrzegane jako dwa przykłady przedstawiające spełnienie praktyki lewiratu w Starym Testamencie.
Czy małżeństwo lewiratów jest w Biblii?
W Biblii Hebrajskiej, forma małżeństwa lewiratu, zwana yibbum, jest wspomniana w Pwt 25:5–10, zgodnie z którą brat człowieka, który umiera bez dzieci jest dozwolona i zachęcana do poślubienia wdowy.
Skąd wzięło się małżeństwo lewiratów?
Termin małżeństwo levirate, od łac. levir oznaczającego brata męża lub szwagra, odnosi się do małżeństwa między wdową a bratem jej zmarłego męża. Jeśli żonaty mężczyzna zmarł bez syna, jego brat miał poślubić wdowę.
Dlaczego małżeństwo lewiratów było ważne?
Celem małżeństwa lewiratów jest zapewnienie kontynuacji zmarłemu (zarówno poprzez reprodukcję, jak i zachowanie jego ziemi w rodzinie) , 14jak jest powiedziane: 'I pierwszy syn, którego ona urodzi, obejmie imię swego zmarłego brata, aby jego imię nie zostało wymazane z Izraela. '
Co jest biblijnie uważane za małżeństwo?
Małżeństwo w Biblii składa się po prostu z mężczyzny i kobiety, za zgodą ojca lub opiekuna kobiety, żyjących razem i próbujących prokreacji Bez ślubów, bez księdza, bez rytuału, bez modlitwy, bez wypowiedzenia, bez licencji, bez rejestracji. Jest to zupełnie inne od tego, jak dzisiaj definiujemy i ustanawiamy małżeństwo.
