Około 3000 mgławic planetarnych istnieje obecnie w naszej galaktyce spośród 200 miliardów gwiazd. Ich bardzo krótki czas życia w porównaniu z całkowitym czasem życia gwiazdy odpowiada za ich rzadkość. Znajdują się one głównie w pobliżu płaszczyzny Drogi Mlecznej, z największą koncentracją w pobliżu centrum galaktyki.
Gdzie można znaleźć najwięcej mgławic?
Gdzie są mgławice? Mgławice istnieją w przestrzeni między gwiazdami - znanej również jako przestrzeń międzygwiazdowa. Najbliżej Ziemi znana mgławica nosi nazwę Mgławica Ślimak. Jest to pozostałość po umierającej gwieździe, prawdopodobnie takiej jak Słońce.
Jak powstają mgławice planetarne?
Mgławica planetarna tworzy się gdy gwiazda nie może już dłużej podtrzymywać się dzięki reakcjom fuzji w jej centrum. Grawitacja materii zewnętrznej części gwiazdy nieuchronnie odbija się na strukturze gwiazdy i zmusza wewnętrzne części do kondensacji i nagrzewania.
Jaki jest przykład mgławicy planetarnej?
Klasyczna mgławica planetarna, Kocie Oko (NGC 6543) reprezentuje ostatnią, krótką, ale chwalebną fazę życia gwiazdy podobnej do Słońca. Umierająca gwiazda centralna tej mgławicy mogła wytworzyć prosty, zewnętrzny wzór zakurzonych, koncentrycznych powłok, zrzucając zewnętrzne warstwy w serii regularnych konwulsji.
Skąd wzięła się nazwa mgławica planetarna?
NGC 1514: Kiedy William Herschel zobaczył jasną gwiazdę w sercu tej mgławicy planetarnej, zdał sobie sprawę, że nie patrzył na gromady, ale przez gaz i pył. W rezultacie ukuł nazwę „mgławica planetarna”, ponieważ miały wspólną barwę niedawno odkrytego Urana