Antymon jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu Sb i liczbie atomowej 51. Błyszczący szary metaloid, występuje w naturze głównie jako stibnit – minerał siarczkowy. Związki antymonu są znane od czasów starożytnych i były sproszkowane do użytku jako lekarstwa i kosmetyki, często znane pod arabską nazwą kohl.
Co oznacza nazwa antymon?
Nazwa wywodzi się z greckiego „anty-monos”, co oznacza nie sam . Alotropy. Biały Sb, Żółty Sb, Czarny Sb.
Do czego służy antymon?
Główne zastosowania antymonu
Antymon jest używany w celu zwiększenia twardości stopów, ze stopami ołowiu do akumulatorów, ze stopami ołowiu/miedzi/cyny do łożysk maszyn. Jest również stosowany w samochodowych częściach sprzęgła i hamulców. Innym głównym zastosowaniem jest trójtlenek antymonu, który jest używany do produkcji chemikaliów zmniejszających palność.
Jakie jest łacińskie znaczenie antymonu?
Słowo Antymon to łacińskie przekształcenie arabskiego انتيمون ([al-]ithmīd), wywodzącego się z łaciny Stibium , która pochodzi z greckiego στιβι [stibi]=a puder kosmetyczny (Sb2S3). wyjaśnienia jako „wróg samotności” lub „przeciw mnichom” są fantazjami.
Jak wygląda antymon?
Antymon to srebrzystobiały, błyszczący element, który wygląda jak metal Ma łuskowatą powierzchnię i jest twardy i kruchy jak niemetal. Można go również przygotować jako czarny proszek o błyszczącym połysku. Temperatura topnienia antymonu wynosi 630°C (1,170°F), a temperatura wrzenia 1,635°C (2,980F).