Schemat komunikacji 3-przewodowej SPI to półdupleksowe łącze danych. Urządzenie nadrzędne inicjuje transakcję, pociągając przewód Slave Select (SS) w stan niski. Linia zegara szeregowego (SCLK), sterowana przez urządzenie nadrzędne, zapewnia synchroniczne źródło zegara.
Jak działa 3-przewodowy SPI?
Zasada 3-przewodowego protokołu SPI jest podobna do 4-przewodowego. W porównaniu z tradycyjnymi 4-przewodowymi protokołami SPI, sygnał danych jest zaprojektowany we współdzielonym porcie. Zaleta 3-przewodowego połączenia szeregowego wejścia danych (SDI) i szeregowego wyjścia danych (SDO) w jeden port, który jest dwukierunkowy
Jakie są przewody SPI?
W SPI sygnalizacja odbywa się przez zestaw czterech przewodów: DANE SZEREGOWE, WYJŚCIE SZEREGOWE DANYCH, ZEGAR i CS. Urządzenie SPI może być urządzeniem nadrzędnym lub podrzędnym w zależności od tego, kto kieruje zegarem. Standard SPI pozwala na podłączenie jednego urządzenia nadrzędnego i wielu urządzeń podrzędnych na magistrali.
Ile przewodów jest używanych w SPI?
SPI to synchroniczny, działający w pełnym dupleksie interfejs typu master-slave. Dane z urządzenia nadrzędnego lub podrzędnego są synchronizowane na narastającym lub opadającym zboczu zegara. Zarówno master, jak i slave mogą jednocześnie przesyłać dane. Interfejs SPI może być 3-przewodowy lub 4-przewodowy.
Jakie są przewody klasycznego interfejsu SPI?
Zwykły interfejs SPI składa się z czterech sygnałów: zegar (SCLK), wybór urządzenia podrzędnego (! SS lub ! CS), wejście główne/wyjście podrzędne (MISO) i wyjście główne/wejście podrzędne (MOSI). SPI ma oddzielne piny dla danych wejściowych i wyjściowych, dzięki czemu jest w trybie pełnego dupleksu.
