Leiszmanioza to choroba wywoływana przez pierwotniaki pasożytnicze występujące u psów i niektórych gryzoni w wielu częściach świata, najczęściej na obszarach wiejskich. „Pasożyt jest przenoszony przez małą gryzącą muchę piaskową.”
Jakie są objawy leiszmaniozy u psów?
Objawy mogą obejmować rany na skórze, łuszczenie, owrzodzenia, utratę wagi, łysiny, zapalenie spojówek, ślepotę, wydzielinę z nosa, zanik mięśni, stan zapalny, obrzęk i narząd niewydolność, w tym łagodne zawały serca.
Czy leiszmaniozę u psów można leczyć?
Leczenie może się różnić w zależności od obrazu klinicznego. Na przykład niektóre psy są zakażone, ale bezobjawowe i nie zawsze wymagają leczenia. Jednak większość psów będzie wymagać leków i prawdopodobnie będzie to połączenie dwóch leków (allopurynolu i miltefosyny lub allopurynolu i antymonianu megluminy).
Czy pies może wyzdrowieć z leiszmaniozy?
Według różnych autorów (Torres i in., 2011; Maia i in., 2016) połączenie antymonianu megluminy (4-8 tygodni) i allopurynolu (6-12 miesięcy)jest najskuteczniejszy, a wysoki odsetek chorych psów wykazuje bardzo szybką i namacalną poprawę kliniczną 5 w ciągu 1-3 miesięcy.
Czy leiszmanioza jest zaraźliwa od psa do psa?
„Psy zakażone leiszmanią mogą stanowić ryzyko infekcji u innych psów, nawet przy braku naturalnych wektorów, ponieważ możliwa jest bezpośrednia transmisja między psami”, dodają.
