Organizmy, które potrafią wytwarzać swoją organiczną żywność z surowych materiałów nieorganicznych i przy pomocy energii pochodzącej z egzoergicznych reakcji chemicznych, nazywane są chemoautotrofami. Nitrobacter i Nitrosomonas to przykłady chemoautotroficznych bakterii nitryfikacyjnych.
Które bakterie są chemioautotroficzne?
Niektóre przykłady chemoautotrofów obejmują bakterie utleniające siarkę, bakterie wiążące azot i bakterie utleniające żelazo. Sinice należą do bakterii wiążących azot, które są sklasyfikowane jako chemoautotrofy.
Jaki jest przykład chemolitotrofa?
Organizm czerpiący energię z reakcji chemicznych i syntetyzujący wszystkie niezbędne związki organiczne z dwutlenku węgla. Przykładami są pewne bakterie i archeony, które są dalej pogrupowane w metanogeny, halofile, reduktory siarki, nitryfikatory, anammoxbacteria i termokwasy.
Jakie są przykłady bakterii chemolitotroficznych?
Dobrze znane przykłady chemolitotrofów istotnych w geobiologii to bakterie utleniające siarkę (np. Beggiatoa; Thiomargerita) i bakterie utleniające żelazo (patrz wpisy „ Fe(II)- Utleniające prokariota, „Galionella” (Rysunek 1). Po lewej: nitkowate bakterie siarkowe tworzące matę bakteryjną w tunelu Ęspö w Szwecji.
Która to bakteria chemoautotroficzna Nitrococcus?
Nitrosomonas i Nitrobacter to organizmy chemoautotroficzne występujące w glebie i wodzie, odpowiedzialne za utlenianie amonu do azotynu (Nitrosomonas) i azotynu do azotanu (Nitrobacter).
