Szaduf, czyli zamiatacz, to wczesne narzędzie przypominające dźwig z mechanizmem dźwigni, używane w nawadnianiu od około 3000 pne przez Mezopotamczyków, 2000 pne przez starożytnych Egipcjan, a później przez Minojczyków, Chińczyków (ok. 1600 r. p.n.e.) i innych.
Czy Egipcjanie wymyślili shaduf?
Szaduf to obsługiwane ręcznie urządzenie służące do podnoszenia wody ze studni lub zbiornika. Został wynaleziony przez starożytnych Egipcjan i jest nadal używany w Egipcie, Indiach i innych krajach.
Skąd wziął się shaduf?
Shaduf, również orkisz Shadoof, ręcznie obsługiwane urządzenie do podnoszenia wody, wynalezione w czasach starożytnych i nadal używane w Indiach, Egipcie i kilku innych krajach do nawadniania gruntów. Zazwyczaj składa się z długiego, zwężającego się, prawie poziomego drążka zamontowanego jak huśtawka.
Dlaczego Egipcjanie zbudowali shaduf?
Szaduf był ważny dla starożytnych Egipcjan, ponieważ pomagał w podlewaniu upraw. Dlatego stworzyli Shaduf, aby napełnić kanały irygacyjne, które zbudowali na coroczne powodzie. Wykorzystali czerwiec jako czas na odbudowę narzędzi i ryb.
Jak był używany shaduf w starożytnym Egipcie?
Aby podnieść wodę z kanału, użyli shaduf. Shaduf to duży kij wyważony na belce poprzecznej, z jednej strony lina i wiadro, a z drugiej ciężki przeciwciężar. Ciągnąc za linę opuścił wiadro do kanału. Rolnik następnie podniósł wiadro z wodą, ciągnąc w dół ciężar.
