Ropień okołomigdałkowy jest najczęstszą głęboką infekcją głowy i szyi, występującą głównie u młodych dorosłych. Rozpoznanie zazwyczaj stawia się na podstawie prezentacji klinicznej i badania.
Jak wykluczyć ropień okołomigdałkowy?
A lekarz zbada jamę ustną i gardło w celu zdiagnozowania ropnia okołomigdałkowego. Zwykle mogą zidentyfikować ten stan za pomocą oględzin. Aby pomóc w badaniu, lekarz prawdopodobnie użyje małego światła i szpatułki. Obrzęk i zaczerwienienie jednego migdałka może sugerować ropień.
Dlaczego ropień okołomigdałkowy jest powszechny u dorosłych?
Przyczyny ropnia okołomigdałkowego
Ropień okołomigdałkowy jest najczęściej powikłaniem zapalenia migdałkówZaangażowane bakterie są podobne do tych, które powodują anginę. Bakterie paciorkowcowe najczęściej powodują infekcję w tkance miękkiej wokół migdałków (zwykle po jednej stronie).
Dlaczego ciągle mam ropień okołomigdałkowy?
Ropień okołomigdałkowy jest najczęściej postrzegany jako powikłanie zapalenia migdałków (nieleczone lub przewlekłe). Czynniki, które mogą narazić Cię na ryzyko ropnia okołomigdałkowego to: Zakaźna mononukleoza (znana również jako mononukleoza lub choroba całowania) Zakażenia zębów (takie jak infekcje dziąseł: zapalenie przyzębia i dziąseł)
Kto jest zagrożony ropniem okołomigdałkowym?
Ropień okołomigdałkowy jest najczęstszą głęboką infekcją głowy i szyi u młodych dorosłych, pomimo powszechnego stosowania antybiotyków w leczeniu zapalenia migdałków i gardła. Ta infekcja może wystąpić we wszystkich grupach wiekowych, ale najwyższa zachorowalność występuje u dorosłych w wieku od 20 do 40 lat
