Wojna peloponeska była wojną toczoną w starożytnej Grecji między Atenami a Spartą-dwoma najpotężniejszymi miastami-państwami w starożytnej Grecji w czasie (431-405 p.n.e.). Ta wojna przeniosła władzę z Aten do Sparty, czyniąc Spartę najpotężniejszym miastem-państwem w regionie.
Kto wygrał wojnę peloponeską i dlaczego?
Ateny zostały zmuszone do poddania się, a Sparta wygrała wojnę peloponeską w 404 p.n.e. Warunki Spartan były pobłażliwe. Po pierwsze, demokrację zastąpiła przyjazna Sparcie trzydziestoosobowa oligarchia Ateńczyków. Liga Delian została zamknięta, a Ateny zostały ograniczone do dziesięciu trirem.
Kto uczestniczył i jakie były przyczyny wojny peloponeskiej?
Głównym powodem było to, że Sparta obawiała się rosnącej potęgi i wpływów imperium ateńskiego Wojna peloponeska rozpoczęła się po zakończeniu wojen perskich w 449 r. p.n.e. Dwie potęgi starały się uzgodnić swoje strefy wpływów, bez wpływu Persji.
Kim byli sojusznikami Aten w wojnie peloponeskiej?
Większość sojuszników Aten pochodziła z Grecji, głównie z Ionii i wysp. W sojuszu reprezentowane były także państwa niegreckie. Członkami byli Chios, Bizancjum, Paros, Thasos, Samos, Lesbos, Naxos, Lindos i inni Po klęsce Aten w wojnie peloponeskiej liga została rozwiązana w 404 p.n.e.
Jakie były trzy miasta sprzymierzone z Atenami podczas wojny peloponeskiej?
Trzy najpotężniejsze to Sparta, Korynt i Teby; mniej potężne miasta-państwa obejmowały Elis, Tegea i Mantinea. Persja później opowiedziała się po stronie Sparty w późniejszych etapach wojny.