Usuwalna nieciągłość to punkt na wykresie, który jest niezdefiniowany lub nie pasuje do reszty wykresu Istnieją dwa sposoby tworzenia usuwalnej nieciągłości. Jednym ze sposobów jest zdefiniowanie impulsu w funkcji, a drugim jest to, że funkcja ma wspólny czynnik zarówno w liczniku, jak i mianowniku.
Skąd wiesz, czy jest to usuwalna nieciągłość?
Jeżeli funkcja rozkłada się na czynniki i dolny składnik się anuluje, nieciągłość przy wartości x, dla której mianownik był równy zero, jest usuwalna, więc w wykresie jest dziura. Po anulowaniu pozostaje x – 7. Zatem x + 3=0 (lub x=–3) jest usuwalną nieciągłością – wykres ma dziurę, jak widać na rysunku a.
Jakie są 3 rodzaje nieciągłości?
Istnieją trzy rodzaje nieciągłości: Usuwalne, skokowe i nieskończone.
Czy usuwalna nieciągłość jest pionową asymptotą?
Różnica między "usuwalną nieciągłością" a "pionową asymptotą" polega na tym, że mamy nieciągłość R., jeśli wyraz, który sprawia, że mianownik funkcji wymiernej jest równy zero dla x=a znosi się przy założeniu, że x nie jest równe a. W przeciwnym razie, jeśli nie możemy tego "anulować", jest to pionowa asymptota.
Co oznacza usuwalna nieciągłość?
Nieciągłość punktowa/usuwalna jest gdy istnieje limit dwustronny, ale nie jest równy wartości funkcji. Nieciągłość skoku ma miejsce, gdy limit dwustronny nie istnieje, ponieważ limity jednostronne nie są równe.